۱. انصاری‌مهر، رهام؛ شانظری، جعفر، (1397)، «زمان بدون گذر در فلسفه‌ی صدرا»، فلسفه و کلام اسلامی، دوره‌ی 51، شماره‌ی 1، صص 7–24.
۲. حجتی، سید محمدعلی، (1375)، «ماهیت زمان از دیدگاه فلاسفه‌ی اسلامی و مک‌تاگارت»، مدرس علوم انسانی، شماره‌ی 1، صص 57–73.
۳. شاه‌میر، سعیده؛ حسین‌خانی، علی، (1399)، «نقد استدلال مک‌تاگارت درباب غیرواقعیبودن زمان: استدلال بقوسیان علیه نظریه‌ی خطا»، ذهن، شماره‌ی 81، صص 91–116.
۴. شریعتی، علی، (1375)، ما و اقبال (مجموعه‌آثار 5)، چاپ ششم، تهران: انتشارات الهام.
۵. عبداللهی، محمدعلی؛ فرهانیان، فاطمه، (1390)، «متافیزیک زمان (نقد و بررسی استدلال مک‌تاگارت بر واقعی‌نبودن زمان)»، متافیزیک، شماره‌ی 11 و 12، صص 1–16.
۶. مطهری، مرتضی، (1389)، مجموعه‌آثار، ج 25، تهران: صدرا.
)