1. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله، (1405)، الشفاء (المنطق)، قم: انتشارات کتابخانه‌ی آیت‌الله مرعشی‌نجفی.
2. ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله، (بی‌تا)، رساله فی الأدویه القلبیه، بی‌جا: بی‌نا.
3. پارسانیا، حمید، (1380)، «دین، خاستگاه شادی‌های پایدار»، مطالعات راهبردی زنان، شماره‌ی 14، صص۴۸ـ۶۰.
4. پاشایی، محمد جواد، (1396)، «بازخوانی نگاه صدرایی به سرشت علم و اقسام آن»، آیین حکمت، شماره‌ی 32، صص۶۱ـ۸۶.
5. ذبیحی، محمد، (1380)، ترجمه‌ی مبدأ و معاد (ملاصدرا)، قم: انتشارات اشراق.
6. سهروردی، شهاب‌الدین، ( 1373)، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تصحیح و تحقیق و مقدمه‌ی هانری کربن، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
7. صلیبا، جمیل؛ صانعى دره‌بیدى، منوچهر، (1366)، فرهنگ فلسفی، تهران: انتشارات حکمت.
8. طوسی، نصیرالدین، (1375)، شرح الاشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه.
9. فخررازی، محمد‌بن‌عمر، (1373)، شرح عیون الحکمه، با تحقیق احمد حجازی، تهران: مؤسسه الصادق.
10. فخررازی، محمد‌بن‌عمر، (1410ق)، المباحث المشرقیه، بیروت: دارالکتاب العربی.
11. فراهیدی، خلیل، (1414ق) ، العین، قـم: مؤسسه النشر الاسلامی.
12. مطهری، مرتضی، (1380)، مجموعه آثار، چاپ هشتم، تهران: انتشارات صدرا.
13. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1366)، تفسیر القرآن الکریم، چاپ دوم، قم: بیدار.
14. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1981)، الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، چاپ سوم، بیروت: دار الاحیاء التراث العربی.
15. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1360)، الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه، تصحیح و تعلیق سیدجلال‌الدین آشتیانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
16. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1354)، المبدأ و المعاد، تهران: انجمن حکمت و فلسفه ایران.
17. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1420)، مجموعه رسائل فلسفی، چاپ دوم، تهران: حکمت.
18. ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم، (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
19. میرطاهری، سیده زهرا، (1391)، «تحلیل و بررسی جایگاه الم، لذت، حزن و بهجت در فیلسوفان مسلمان مبتنی بر آرای کندی، محمد زکریا رازی و ابن‌سینا»، پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
)