۱. قرآن کریم، ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه‌ای.
۲. ابن‌عربی، محمدبن‌علی، (1366)، فصوص الحکم، تصحیح ابوالعلاء عفیفی، تهران: الزهرا.
۳. ابن‌منظور، محمودبن‌مکرم، (1408 ه.ق)، لسان العرب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
۴. ارنست، کارل، (1383)، روزبهان بقلی، ترجمه‌ی کورس دیو‌سالار، تهران: انتشارات امیر‌کبیر.
۵. آملی، حیدربن‌علی، (1375)، مقدمه کتاب نص النصوص در شرح فصوص‌الحکم، ترجمه‌ی محمدرضا جوزی، تهران: روزنه.
۶. انصاری، عبدالله‌بن‌محمد، (1381)، منازل السائرین، ترجمه و شرح روان فرهادی، تهران: مولی.
۷. ایجی، عضدالدین، (1325)، شرح المواقف، قم: منشورات الشریف الرضی.
۸. راغب اصفهانی، (1375)، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داوودی، قم: ذوی القربی.
۹. رضی، محمدبن‌حسین، (1379)، نهج البلاغه، ترجمه‌ی محمد دشتی، قم : مشهور.
۱۰. روزبهان بقلی، ابی‌نصر، (1366)، عبهر العاشقین، تصحیح و مقدمه‌ی فارسی هانری کربن و محمد معین، تهران: منوچهری.
۱۱. ____، (1393)، کشف‌الاسرار و مکاشفات الانوار، تصحیح و ترجمه مریم حسینی، تهران: سخن.
۱۲. ____ ، (1426ه.ق)، مشرب الارواح، تصحیح کیالی عاصم ابراهیم، بیروت: نشر دارالکتب العلیه.
۱۳. ____ ، (1382)، شرح شطحیات، تصحیح هانری کربن، تهران: طهوری.
۱۴. سراج طوسی، ابونصر، (1380ه. ق.)، اللمع فی التصوف، مصر: دارالکتب الحدیثه.
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، (1390)، تفسیر المیزان، ج 8، ترجمه‌ی سید محمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
۱۶. طریحی، فخرالدین، (1375)، مجمع البحرین، ج 1، به کوشش احمد حسینی، تهران: مکتب المرتضوی.
۱۷. غزالی، ابوحامد محمد، (1421ه. ق.)، احیاء علوم الدین، ج 3، بیروت: المطبعه المصریه.
۱۸. قشیری، عبدالکریم‌بن‌هوازن، (1374)، رساله‌ی قشیریه، ترجمه‌ی حسن‌بن‌احمد عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.
۱۹. قیصری، داوود، (1375)، شرح فصوص‌الحکم، تحقیق سید جلال‌الدین آشتیانی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
۲۰. کاشانی، عبدالرزاق، (1370)، اصطلاحات الصوفیه، قم: طبع بیدار.
۲۱. کاشانی، عزالدین محمدبن‌علی، (1388)، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
۲۲. کلینی، ابویعقوب محمد، (1348)، اصول کافی، ترجمه و شرح سید قاسم رسولی، تهران: انتشارات مسجد چهارده معصوم.
۲۳. میرباقری‌فرد، سید علی‌اصغر، (1391)، «عرفان عملی و نظری یا سنت اول و دوم عرفانی؟»، گوهر گویا، شماره‌ی 22، تابستان، صص ۶۵-۸۶.
۲۴. هجویری، علی‌بن‌عثمان، (1386)، کشف المحجوب، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران: سروش.
)