1. قرآن
2. ابن‌عربی، (بی‌تا)، الفتوحات المکیه، بیروت: دار صادر.
3. ابن‌عربی، محی‌الدین، (1989م)، رحمة من الرحمان فی تفسیر و اشارات القرآن من کلام الشیخ الاکبر، جمع و تألیف محمود محمود الغراب، دمشق: مطبعة نضر.
4. امام خمینی، (1364)، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، تهران: پاسدار اسلام.
5. آشتیانی، جلال‌الدین، (1365)، شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
6. آملی، سیدحیدر، (1414ق)، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم، تهران: مؤسسه الطباعة و النشر.
7. بلاشر، ژوزف، (1380)، گزیده هرمنوتیک معاصر، ترجمه‌ی سعید جهانگیری، تهران: نشر پرسش.
8. پالمر، ریچارد، (1384)، علم هرمنوتیک، ترجمه‌ی محمد سعید حنایی کاشانی، تهران: هرمس.
9. پور راوندی، محسن، مهدوی راد، محمد علی، (1379)، « ظاهر و باطن در تفسیر عرفانی»، مجله مدرس علوم انسانی، ج 19، شماره 15، صص: 125 - 145.
10. جامی، عبدالرحمان، (1370)، نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، مقدمه ویلیام چیتیک، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
11. جامی، عبدالرحمان، (بی‌تا)، اشعه اللمعات، تصحیح حامد ربانی، تهران: انتشارات گنجینه.
12. چیتیک، ویلیام، (زمستان 76 و بهار 77) ، «هرمنوتیک در عرفان ابن‌عربی»، ترجمه تحریریه کتاب نقد، کتاب نقد، ش5 - 6.
13. حسین زاده، محمد، (1388)، درآمدی بر معرفت شناسی و مبانی معرفت دینی، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
14. حسینی، حمید رضا، (1389)، عوامل فهم متن در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط از دیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی، تهران: انتشارات هرمس.
15. خسرو پناه، عبدالحسین، (1383)، کلام جدید، قم: مرکز مطالعات و و پژوهش‌های فرهنگی حوزه‌ی علمیه.
16. ربانی گلپایگانی، علی، (1383)، هرمنوتیک و منطق فهم دین، قم: انتشارات مرکز مدیریت حوزه‌ی علمیه.
17. طباطبایی، محمدحسین، (1416ق)، المیزان فی تفسیرالقرآن، بیروت: مؤسسة الاعلمی.
18. قاسم پور، محسن؛ مختاری هاشم آباد، ابوطالب، (1392)، «بررسی تطبیقی و تحلیلی تأویل‌های عرفانی نجم الدین رازی و نظام نیشابوری»، مجله ادیان و عرفان، سال 46، شماره 2، صص: 243 - 276.
19. قونوی، محمد بن اسحاق، (1372)، شرح الاربعین حدیثا، تحقیق و تعلیق حسین کامل ییلماز، قم: انتشارات بیدار.
20. کاشانی، عبدالرزاق، (بی‌تا)، تفسیرالقرآن الکریم، تهران: انتشارات ناصر خسرو.
21. کوزنزهوی، دیوید، (1371)، حلقه انتقادی، ترجمه‌ی مراد فرهاد‌پور، تهران: انتشارات گیل.
22. ملاصدرا، (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
23. ملاصدرا، (1410ق)، الحکمة المتعالیة، الطبعة الرابعة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
24. واعظ، بتول؛ کاردل ایلواری، رقیه، (1392)، «تأویل گرایی در اندیشه مولوی و غزالی»، مجله حکمت و فلسفه، ج: 25، شماره 34، ، صص: 103 - 124.
25. واعظی، احمد، (1380)، درآمدی بر هرمنوتیک، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
26. یزدان پناه، یدالله، (بی‌تا)، رمز و راز تأویل عرفانی، قم: بخش دایره المعارف مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
)