جدال افلاطونی

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری فلسفه ی غرب دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

جدال (دیالکتیک) بنیادی‌ترین و اساسی‌ترین مفهوم در نظام فلسفی افلاطون، اعم از هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی است. دیالکتیک را افلاطون از سقراط به ارث برده است و چنان‌که در این مقاله اشاره خواهد شد، تغییر و تحولی اساسی در آن ایجاد کرده و آن را از روش سقراطی صرف به مقام و مرتبه‌ی فلسفه و دانش ارتقا داده و فلسفه را با آن، رنگ و لعابی دیگر بخشیده است. این نوشتار معانی جدال را در محاورات افلاطونی بازخوانی می‌کند و همه‌ی آن‌ها را در ذیل امر ایده‌آل افلاطونی قرار داده، به بازتعریفی کلی از جدال می‌پردازد که با همه‌ی معانی آن در آثار افلاطون، جمع‌شدنی است.

کلیدواژه‌ها


1. افلاطون، (1366)، دوره‌ی کامل آثار افلاطون چهار جلد، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، چاپ دوم، تهران: خوارزمی.
2. بریه امیل، (1374)، تاریخ فلسفه، ج اول، علی مراد داودی، تهران: نشر دانشگاهی.
3. برن، ژان، (1363)، افلاطون، سید ابوالقاسم حسینی، تهران: هما.
4. بورمان، کارل، (1375)، افلاطون، محمد حسن لطفی، تهران: طرح نو.
5. فتحی، حسن، (1381)، «دیالکتیک در فلسفه‌ی افلاطون»، نشریه‌ی دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز.
 6. فولکیه، پل، (1362)، دیالکتیک، مصطفی رحیمی، تهران: آگاه.
7. کاپلستون، فردریک، (1368)، تاریخ فلسفه‌ی یونان و روم، ج اول، سید جلال الدین مجتبوی، تهران: سروش.
8. گاتری، دبلیو. کی. سی، (1377)، افلاطون، حسن فتحی، تهران: فکر روز.
9. گمپرتس، تئودور، (1375)، متفکران یونانی، محمد حسن لطفی، تهران: خوارزمی.
10. وال، ژان، (1375)، بحث در مابعدالطبیعه، یحیی مهدوی، تهران: خوارزمی.
11. معصوم، حسین، (1384)، «مفهوم دیالکتیک در فلسفه‌ی افلاطون»، اندیشه‌های فلسفی، شماره 3.
12. Edwards , Paul, (ed)(1967), The Encyclopedia of Philosophy, vol 2, New York.
13. Plato, (1989), The Collected Dialogues and the Letters, ed, Ebith Hamilton and Huntington Cairns, Princeton university press.