انسان کامل در جهان شناسی عرفانی راز شیرازی

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ادیان و عرفان دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری دانشگاه فردوسی مشهد. ایران .مشهد

2 دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری دانشگاه فردوسی‌مشهد. ایران . مشهد

3 دانشیار گروه فلسفه و حکمت‌اسلامی دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی .دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی(ره) قزوین. ایران. قزوین

4 دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری .دانشگاه فردوسی‌مشهد.ایران . مشهد

چکیده

یکی از مسائل مهم در عرفان نظری، ضرورت وجود انسان‌کامل در نظام هستی است؛چرا که انسان‌کامل به لحاظ برخورداری از جامعیت و گستردگی وجودی،نسخه جامع و کامل تمام نظام هستی است، به گونه‌ای که شناخت او موجب شناخت عالم خواهد شد.از نظر جناب راز عارف شیعی قرن سیزدهم،برپایی عالم و بقای آن وابسته به وجود انسان‌کامل است که منظور از این انسان‌حضرات محمدی و علوی و ذریه مطهر ایشان است.با بررسی در آثار او در می‌یابیم که انسان کامل دو نسبت با عالم دارد در نسبت اول بخشی از عالم یا مرتبه ششم است؛که این نسبت،نسبت طولی است؛او در یک تقسیم‌بندی کلی،پنج مرتبه را برای ظهورات الهی در نظر گرفته که به حضرات خمس معروف است او علاوه بر ذکر حضرات خمس به بیان عوالمی که نتیجه تجلی هر یک از حضرات است پرداخته بر این اساس از تجلی هر حضرت،یک عالم پدید می‌آید و به این ترتیب،عوالم مختلف(لاهوت،جبروت،ملکوت،ملک و انسان کامل) به ظهور می‌رسند از نظر او عالم ناسوت انسانیه،جامع عوالم اربعه الهیه و آن عوالم،در عالم هیکل ناسوتی انسانی مندرج است. در نسبت دیگر او واسطه خلقت یا ایجاد عالم؛و به تعبیری هم علت و هم دلیل ایجاد عالم است او به پشتوانه آیات واحادیث شیعه و با تکیه بر مفهوم ولایت کلیه الهیه،انسان کامل را محل مشیت الله،واسطه فیض الهی و . دانسته است. در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به روش توصیفی-تحلیلی به تبیین جایگاه انسان‌کامل در نظام هستی پرداخته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 19 خرداد 1404

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار