revelation in the mystical nature of Roozbehan Baqli

Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D Student of persian litrature in Isfahan university

2 Associate professor, Persian language and literature department,University of Isfahan , Isfahan, Iran

Abstract

Different sciences such as philosophy, al-kalam, theology and mysticism all are seeking a way to achieve divine cognition, but what distinguishes mysticism from the others; is the use of the method of revelation as a tool applied to reach the ultimate mystic purpose. Roozbehan Baqli is a mystic who has detailed his mystical experiences independently in a book called Kashf al-Asrar, so this book is unique in this regard. He emphasizes on fascination and attraction of God more than other mystics and he emphasizes on endeavor less than other mystics. In addition to controversial issues expressed in his Kashf al-Asrar, his point of view about the issue of revelation is also significant. In this article, theoretical foundations and Roozbehan's views on revelation are reviewed. The division of revelation by Ruzbehan into three categories such as revelation if entity, divine attributes and acts and its instances and signs, followed by presentation the topic of perception and its preliminaries and outcomes are one of the most important issues raised in this research. Also, the issue of seeing of God from the point of view of Roozbean is considered and the means of seeing, namely the soul and the self and the situation of seeing each of them are rose.

Keywords

References

۱. قرآن کریم، ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه‌ای.
۲. ابن‌عربی، محمدبن‌علی، (1366)، فصوص الحکم، تصحیح ابوالعلاء عفیفی، تهران: الزهرا.
۳. ابن‌منظور، محمودبن‌مکرم، (1408 ه.ق)، لسان العرب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
۴. ارنست، کارل، (1383)، روزبهان بقلی، ترجمه‌ی کورس دیو‌سالار، تهران: انتشارات امیر‌کبیر.
۵. آملی، حیدربن‌علی، (1375)، مقدمه کتاب نص النصوص در شرح فصوص‌الحکم، ترجمه‌ی محمدرضا جوزی، تهران: روزنه.
۶. انصاری، عبدالله‌بن‌محمد، (1381)، منازل السائرین، ترجمه و شرح روان فرهادی، تهران: مولی.
۷. ایجی، عضدالدین، (1325)، شرح المواقف، قم: منشورات الشریف الرضی.
۸. راغب اصفهانی، (1375)، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داوودی، قم: ذوی القربی.
۹. رضی، محمدبن‌حسین، (1379)، نهج البلاغه، ترجمه‌ی محمد دشتی، قم : مشهور.
۱۰. روزبهان بقلی، ابی‌نصر، (1366)، عبهر العاشقین، تصحیح و مقدمه‌ی فارسی هانری کربن و محمد معین، تهران: منوچهری.
۱۱. ____، (1393)، کشف‌الاسرار و مکاشفات الانوار، تصحیح و ترجمه مریم حسینی، تهران: سخن.
۱۲. ____ ، (1426ه.ق)، مشرب الارواح، تصحیح کیالی عاصم ابراهیم، بیروت: نشر دارالکتب العلیه.
۱۳. ____ ، (1382)، شرح شطحیات، تصحیح هانری کربن، تهران: طهوری.
۱۴. سراج طوسی، ابونصر، (1380ه. ق.)، اللمع فی التصوف، مصر: دارالکتب الحدیثه.
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، (1390)، تفسیر المیزان، ج 8، ترجمه‌ی سید محمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
۱۶. طریحی، فخرالدین، (1375)، مجمع البحرین، ج 1، به کوشش احمد حسینی، تهران: مکتب المرتضوی.
۱۷. غزالی، ابوحامد محمد، (1421ه. ق.)، احیاء علوم الدین، ج 3، بیروت: المطبعه المصریه.
۱۸. قشیری، عبدالکریم‌بن‌هوازن، (1374)، رساله‌ی قشیریه، ترجمه‌ی حسن‌بن‌احمد عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.
۱۹. قیصری، داوود، (1375)، شرح فصوص‌الحکم، تحقیق سید جلال‌الدین آشتیانی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
۲۰. کاشانی، عبدالرزاق، (1370)، اصطلاحات الصوفیه، قم: طبع بیدار.
۲۱. کاشانی، عزالدین محمدبن‌علی، (1388)، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
۲۲. کلینی، ابویعقوب محمد، (1348)، اصول کافی، ترجمه و شرح سید قاسم رسولی، تهران: انتشارات مسجد چهارده معصوم.
۲۳. میرباقری‌فرد، سید علی‌اصغر، (1391)، «عرفان عملی و نظری یا سنت اول و دوم عرفانی؟»، گوهر گویا، شماره‌ی 22، تابستان، صص ۶۵-۸۶.
۲۴. هجویری، علی‌بن‌عثمان، (1386)، کشف المحجوب، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران: سروش.

Files

Share

How to cite

Statistics