اسفندیاری, سیمین. (1394). رویکردی فلسفی- کلامی به ایمان در فلسفه‌ی دکارت و ملاصدرا. فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز, 15(54), 79-90. doi: 10.22099/jrt.2015.2990
سیمین اسفندیاری. "رویکردی فلسفی- کلامی به ایمان در فلسفه‌ی دکارت و ملاصدرا". فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز, 15, 54, 1394, 79-90. doi: 10.22099/jrt.2015.2990
اسفندیاری, سیمین. (1394). 'رویکردی فلسفی- کلامی به ایمان در فلسفه‌ی دکارت و ملاصدرا', فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز, 15(54), pp. 79-90. doi: 10.22099/jrt.2015.2990
اسفندیاری, سیمین. رویکردی فلسفی- کلامی به ایمان در فلسفه‌ی دکارت و ملاصدرا. فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز, 1394; 15(54): 79-90. doi: 10.22099/jrt.2015.2990
رویکردی فلسفی- کلامی به ایمان در فلسفه‌ی دکارت و ملاصدرا
یکی از مباحث مهم پیرامون ماهیت ایمان، مسأله‌ی نسبت دین و عقل یا نسبت ایمان با تصدیق عقلی است. براین اساس، همواره در میان فلاسفه و متکلمان مسلمان و مسیحی دیدگاه‌های متعددی درباره ماهیت ایمان و اینکه آیا ایمان همان تصدیق عقلی به وجود خداست یا ماهیتی متفاوت دارد، مطرح بوده است. مسأله‌ایی که بدین منظور مطرح است این است که میان یقین عقلی و ایمانی چه نوع رابطه‌ایی قابل تصور است و آیا می‌توان به نوعی تعامل و رابطه‌ی متقابل بین یقین ایمانی و یقین عقلی برقرار کرد؟ در این مقاله سعی بر این است که به دیدگاه دو متفکر اسلام و غرب یعنی ملاصدرا و دکارت پیرامون ماهیت ایمان و اینکه مهم‌ترین عنصرآن چیست و چه نسبتی میان ایمان و تصدیق عقلی وجود دارد، پرداخته شود. شایان یاد است که ملاصدرا ایمان را تصدیق معرفتی به وجود خدا می‌شمارد؛ از طرفی نیز چگونگی ارتباط بین یقین ناشی از ایمان با یقین ناشی از شهود آشکار عقلی در اندیشه دکارت یک مسأله است و باید به آن پرداخت.
ابتدای صفحه