TY - JOUR ID - 1158 TI - سعادت بشری و دیدگاه ملاصدرای شیرازی JO - فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز JA - JRT LA - fa SN - 2251-6123 AU - دهقانی محمودآبادی, محمد حسین AD - عضو هیئت علمی دانشگاه یزد Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 12 IS - 44 SP - 185 EP - 198 KW - ملاصدرا KW - سعادت KW - وجود KW - خیر DO - 10.22099/jrt.2013.1158 N2 - همه‌ی ادیان آسمانی به پیروان راستین خود، وعده‌ی سعادت و نجات می‌دهند. اسلام نیز در موارد متعددی، نجات انسان‌ها را در گروِ سرسپردگی به فرمان‌های الاهی معرفی می‌کند. از این رو، فلاسفه و متکلمان مسلمان نیز هر کدام به نوبه‌ی خود، کوشیده‌اند ضمن تفسیر و تبیین آموزه‌های وحیانی، پرده از حقیقت این مهم بردارند. این جستار در نظر دارد تا دیدگاه ملاصدرا در خصوص مسأله‌ی سعادت بشری و تبیین عقلانی وی از سعادت را بررسی کند. بر مبنای اصل تشکیک وجود در حکمت متعالیه‌ی صدرایی، وجودْ ذومراتب و متدرج است و از آنجا که ملاصدرا وجود و ادراک وجود را خیر و سعادت می‌داند، سعادت و خیر نیز ذومراتب و مشکک است. ملاصدرا تأکید دارد که ادراک وجود و اتحاد نفس ناطقه‌ی آدمی با عقل فعّال، کمال و سعادت آن به ‌شمار می‌رود. به نظر می‌رسد تحلیل خاص ملاصدرا از سعادت بشری، که مبتنی بر اصول فلسفی ایشان است، با آنچه تحت عنوان سعادت در علم اخلاق مطرح است هم‌راستا و مشابه باشد. تبیین وی از سعادت، نه‌تنها در خور دفاع عقلانی است، بلکه همسو با آموزه‌های وحیانی نیز می‌باشد. UR - https://jrt.shirazu.ac.ir/article_1158.html L1 - https://jrt.shirazu.ac.ir/article_1158_b674edbc8ae746b5c5e2e1e35b306d12.pdf ER -