@article { author = {Rahmdel, Gholamreza}, title = {The Visage of Dawn in the Mirror of Quran}, journal = {Journal of Religious Thought : A Quarterly Journal of Shiraz University}, volume = {6}, number = {18}, pages = {135-148}, year = {2013}, publisher = {Shiraz University}, issn = {2251-6123}, eissn = {2717-2686}, doi = {10.22099/jrt.2013.1345}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {سیمای صبح در آینة قرآن}, abstract_fa = {در این مقاله پدیدة صبح با توجه به ظرفیت‌های آن، در سه سطح مورد بررسی و مطالعه قرار می‌گیرد:  1ـ ظرفیت تاریخی: در این سطح، ظهور و افول اُمت‌های پیشین و علل فروپاشی و تعذیب آن‌ها، در برهة محوری صبح مورد بررسی قرار گرفته است. 2ـ ظرفیت زبانی: در این محور با استناد به آیات و روایات، کارکردِ زبانی صبح با توجه به توانش واژگانی آن، به تصویر کشیده شده است. در این سطح از بررسی، صبح از هویت اسمی خود تخلیه ‌شده، هویتِ «فعلی» یافته و معنای «صیرورت» را افاده می‌کند. صیرورتی‌که با (شدن)‌های متعارف متفاوت است و مفهوم « فرایندِ گذار» از آن برداشت می‌گردد. به عبارت دیگر هر گاه قرآن خواسته است فرایندِ حسی یک دوره تناوب روحی و عاطفی را به مخاطب انتقال دهد از ظرفیتِ «فعلیِ» صبح استفاده کرده است. 3ـ ظرفیت استعاری: در این سطح از بررسی، به این نکته می‌پردازیم که صبح از حیثیت رئالیستی(طبیعت محورانه) و حیثیت ایده آلیستی (ذهن محورانه) و موجودیت پوزیتویستی (تجربه محورانه) خود قالب تهی می‌کند و با قرار گرفتن در منظومة سوگندهای ربّانی، حیثیت استعلایی می‌یابد.}, keywords_fa = {1- صبح 2- قرآن 3- استعاره 4- زبان 5- تاریخ}, url = {https://jrt.shirazu.ac.ir/article_1345.html}, eprint = {https://jrt.shirazu.ac.ir/article_1345_fb7c9a253e1dd6d3ec316373a2bf1189.pdf} }